De menstruatie gaat voor de meeste vrouwen gepaard met klachten, maar ongeveer één op de drie vrouwen heeft het zwaarder dan gemiddeld doordat ze lijden aan hevig menstrueel bloedverlies. Al is het moeilijk om te zeggen hoe hoog het aantal precies is, doordat velen de klachten voor zichzelf houden.
Hoofdpijn, rugpijn, kramp, vermoeidheid, pijnlijke borsten, diarree: allemaal ongemakken die horen bij menstrueren. Maar bij een groot deel van de vrouwen gaat het verder dan dat, doordat zij lijden aan hevig menstrueel bloedverlies. “Dat betekent dat je meer en vaker bloedt dan gemiddeld”, zegt Femke van Heun van WOMEN Inc., een belangenorganisatie die zich inzet voor gelijke kansen tussen mannen en vrouwen.
Symptomen
De symptomen die daarbij horen? “Langer dan zeven dagen menstrueren, elke twee uur – of vaker – je menstruatieproducten moeten verwisselen, vaak doorlekken, futloosheid, duizeligheid en bleekheid door het bloedverlies, bloedklonters ter grootte van een euromunt en zodanig bloeden dat je thuisblijft, omdat je niet goed genoeg meer kunt functioneren.” Femke adviseert vrouwen die één of meerdere symptomen herkennen een afspraak te maken met een zorgverlener die met hen kan kijken naar een eventuele oplossing.
Flauwvallen
Hevig menstrueel bloedverlies heeft een grote impact op het leven. “Sommige vrouwen liggen elke maand een paar dagen ziek in bed en vallen flauw door het ijzertekort”, legt ze uit. “Het kost ontzettend veel energie, zeker in een maatschappij waarin het niet vanzelfsprekend is om met een tampon in je hand te lopen of om over je menstruatie te praten.” Ook mentaal eist het zijn tol. “Veel vrouwen voelen zich niet begrepen.”
‘Sommige vrouwen liggen elke maand een paar dagen ziek in bed en vallen flauw door het ijzertekort’
Taboe
Volgens Femke is het belangrijk dat er meer openheid, kennis en mogelijkheden komen. “Er is nog weinig kennis over dit onderwerp. Dat komt doordat er nog altijd wereldwijd een taboe heerst op menstruatie. Er moet onderzoek gedaan worden en daarvoor moet financiering vrijkomen bij de overheid. Wij proberen hen duidelijk te maken dat dat echt belangrijk is. De late diagnoses en het onnodig lang last hebben van klachten komen niet door de vrouw als individu, maar doordat er te weinig aandacht is voor vrouwspecifieke klachten.”