Kinderen verzwijgen chronische aandoening uit angst voor anders-zijn.

De groep is groot en hun klachten zijn uiteenlopend. De meest voorkomende aandoeningen, in chronologische volgorde, zijn astma, buik- en ontlastingsproblemen, eczeem, een aangeboren afwijking van het skelet, migraine, epilepsie, niet-aangeboren hersenletsel, diabetes, kanker en reuma. Onzichtbare aandoeningen ‘Deze problematiek is hardnekkig onzichtbaar’, vertelt Lydia Braakman van Stichting Zorgeloos naar School. ‘De leerling, ouder en school spelen hier alle drie een rol in. Kinderen denken vaak: als ik het aan niemand vertel, dan is het er niet. Veel ouders weten niet dat er ook voor chronisch zieke leerlingen ondersteuning mogelijk is. Of zij willen niet dat hun kind zielig wordt gevonden. Daardoor heeft school geen weet van de aard of hoeveelheid chronisch zieke kinderen.’ Dat kan grote gevolgen hebben. ‘Wij merken dat leerlingen vaak niet naar vermogen presteren. Ze hebben door vermoeidheid, een overkoepelende klacht bij deze groep, last van concentratieproblemen. Vaak is er meer sprake van verzuim. Kinderen gaan achterlopen. Vervolgens moeten ze huiswerk en toetsen inhalen, maar dat is onmogelijk als je je schoolwerk niet bij kunt houden. Ze moeten een jaar overdoen of een niveau naar beneden. Dat is voor deze doelgroep heel jammer, want hun hoofd werkt wel, alleen hun lijf wat minder.’ Problemen voorkomen Door dit aan te kaarten, kunnen veel van deze dingen voorkomen worden. ‘Wij dwingen niemand om een chronische aandoening aan te kaarten, maar realiseer je dat als je dit niet doet je ook geen aanspraak kunt maken op ondersteuning. Wij adviseren: als je iets nodig hebt, vertel het en doe dat op tijd. Daarnaast is het – zeker bij kinderen met een wisselende belastbaarheid – belangrijk om begrip te creëren. Ga met onze hulpmiddelen het gesprek aan op zoek naar oplossingen op maat. Zo kan er met ieder kind rekening worden gehouden.’