Danée is lerares Nederlands op het Raayland College. Traditiegetrouw wordt er op haar school in december een kerstactie op touw gezet. Ditmaal met bloedend hart, omdat Laura – één van de 1300 leerlingen van de school – in oktober overleed. Laura’s zus Mabel koos ervoor om voor Laura met deze kerstactie geld in te zamelen voor Make-a-Wish. Dat zou Laura fijn hebben gevonden.
Laura was een wenskind. Geboren op 14 oktober 2010. Ze is een buitengewoon goedlachs meisje, een stralende zon in het midden van haar gezin en voor velen, gek met hond Beer, papa Rob, mama Monique en zus Mabel. Maar Laura bleek een aandoening te hebben. Het duurde langer dan een jaar voordat de artsen wisten wat er aan de hand was. ‘Laura is geboren met een genafwijking die slechts drie mensen in de hele wereld hadden’, vertelt Monique.
Wensvervulling van Make-A-Wish
De knappe koppen in het Radboud-UMC gaven hoop. In 2019 werd Laura ontslagen uit het ziekenhuis en gaandeweg keerde er ontspanning terug in haar leven. Thuis kon ze in het dynamische gezin goed functioneren. Naast haar bed stond een monitor, maar het leek goed te gaan, steeds schaarser werden de controles en op haar elektrische oma-fiets ging ze iedere dag naar school. Haar vrije tijd vulde ze met lekker naar de bios gaan, een ijsje eten, bubble tea halen, shoppen en logeren met haar vriendinnen. Kortom, Laura kon weer genieten van het leven. In 2021 vervulde Make-A-Wish Laura haar liefste wens: met het gezin naar de Efteling. Rob: ‘Laura was gek van Droomvlucht. Voordat haar liefste wens in vervulling ging, nam Make-A-Wish haar al maandenlang mee in alle voorbereidingen. Dat verheugen op haar wens deed haar goed. Het deed ons allemaal goed. Laura stond in het middelpunt van iets heel leuks, iets wat eraan zou komen. Toen op de bewuste dag de limousine met haar naam er groot op aan kwam rijden, zag ik haar kijken. Ze vond het fantastisch. Laura was op haar eigen verzoek eerst naar school gegaan en nu konden haar klasgenoten zien wat zij voor stoers ging doen. Laura’s klasgenoten bekeken de limousine van buiten en van binnen en zwaaiden ons vrolijk uit.’
‘Ik had een cursus gevolgd om te kunnen reanimeren en dat was precies wat ik bij Laura die zaterdag heb gedaan’
Naar de Efteling
Het was nog randje coronatijd en ook in de Efteling waren er nog enige restricties. Ze hadden geslapen in het hotel, in de themakamer van Laura’s keuze, ontbijt aan de deur, alles was bijzonder en toen natuurlijk nog: Droomvlucht en al die andere attracties. Monique: ‘Laura genoot intens. Op mijn mobiele telefoon heb ik meer dan 20.000 foto’s, uiteraard ook velen van onze meiden en op werkelijk elke foto lacht Laura van oor tot oor. Ondanks haar aandoening zagen we alles vol aanstaan bij Laura; humor, genieten, lekker jezelf zijn, open voor eenieder, nooit klagen, een enorme pretletter en een doorzetter. Laura voelde zich in de Efteling bijzonder, trots, ze koesterde alles wat speciaal voor haar was opgezet, dat ze dit meemaakte.’ Op zeven oktober overlijdt Laura. ‘Ik schrok verschrikkelijk’, aldus Danée. ‘Ik las op Intranet dat Laura op zaterdag aan een hartstilstand was overleden. Er stond ook: open je lessen op maandag ermee, maar pak daarna de draad weer op. Bied de leerlingen de structuur die ze nodig hebben. Maar hoe doe je dat? Ik gaf immers ook les aan Mabel. Als mijn leerlingen behoefte voelden aan een time-out heb ik ze die gegeven. Veel deed ik op gevoel.’
Krachten bundelen
Rob: ‘Wij hebben in die dagen ook alles op gevoel gedaan. De shock was enorm. Haar overlijden was toch heel plotseling. De cardiologe was altijd met Laura en haar toekomst bezig en wilde zelfs een langere tijd tussen halfjaarlijkse controles met Laura plannen, ze had dit scenario dan ook niet zien aankomen. Ik had een cursus gevolgd om te kunnen reanimeren en dat was precies wat ik bij Laura die zaterdag heb gedaan. Dat ging op zich goed, maar het mocht helaas niet baten. Voor mij is dat heel traumatisch geweest. En dat is het nog.’ De kerstactie op school hielp leerlingen bij de rouwverwerking. Ze konden iets doen, de krachten bundelen en samen actie ondernemen. Met succes. Uiteindelijk werd er 13.449 euro opgehaald, in plaats van het streefbedrag van 5.000 euro.
De impact van Make-A-Wish
Elke dag horen gemiddeld vier families in Nederland dat hun kind een ernstige, soms zelfs levensbedreigende ziekte heeft. Wat volgt zijn maanden, jaren die volledig in het teken staan van ziekenhuizen, artsbezoeken en een onzekere toekomst. Voor deze 1500 kinderen per jaar wil Make-A-Wish Nederland hun allerliefste wens vervullen. Boswachter worden, prinses zijn in een écht kasteel of zelfs lopen op de maan. Een ervaring die ze sterker maakt en vertrouwen en kracht geeft voor de toekomst. Make-A-Wish gaat daarbij voor meer impact dan alleen een leuk dagje uit. Tegenover de negatieve emoties die vrijkomen na het openbaren van een ziekte moet een veelvoud van positieve emoties staan. Door een kind mee te nemen in de Wish Journey komt er een langdurige keten van verzinnen en fantaseren, verheugen en toeleven, genieten en nagenieten, zowel voor het kind als voor het gezin en de omgeving. Make-A-Wish Nederland doet in nauw overleg met medisch pedagogisch zorgverleners al het mogelijke de Wish Journeys zo impactvol mogelijk te laten verlopen. Die intense organisatie kost veel aandacht, zorg, tijd en ook geld.