Wendy Postma (48) is alleenstaande moeder. Vroeger werkte ze als kapster, maar een aantal jaar geleden werd ze afgekeurd waardoor ze afhankelijk is van een bijstandsuitkering. Initiatieven als Stichting Jarige Job maken haar leven een stuk aangenamer.
‘Ik heb een burn-out gehad’, vertelt Wendy. ‘Ik kan niet meer doen wat ik vroeger deed. Inmiddels zit ik al heel wat jaren in de bijstand en daar kom ik niet meer uit. Dat is spijtig – zo’n uitkering is geen vetpot – maar dat moet ik accepteren.’ Zeker aangezien ze alleen de zorg draagt voor haar 11-jarige dochter Ceylin. ‘Het is puzzelen. Ik doe heel bewust mijn boodschappen; ik let op de prijzen en koop bijvoorbeeld geen A-merken. Datzelfde geldt voor kleding. Natuurlijk koop ik het weleens, maar in mijn netwerk rouleert ook veel. Ik ben inmiddels behoorlijk getraind geraakt in besparen.’
Stichting Jarige Job
Maar uitdagingen zijn er altijd. ‘Ceylin doet de Telekids Musicalschool, dat wordt gefinancierd door Stichting Leergeld. Maar ze wilde ook graag op voetbal. Ik vind het ook belangrijk dat ze sport, zodat ze haar hoofd leeg kan maken. Maar dit bekostig ik zelf en dat heeft invloed op mijn uitgaven.’ Gelukkig zijn er initiatieven die, ondanks haar krappe budget, toch van alles mogelijk maken. Zo krijgt Wendy elk jaar een verjaardagsbox van Stichting Jarige Job, zodat ze de verjaardag van haar dochter feestelijk kan vieren. ‘Het is een box ter waarde van 35 euro met slingers, een cakemix, slagroom, spullen zodat we pannenkoeken kunnen bakken, een traktatie voor op school en cadeautjes. Echt fantastisch. Ceylin straalt altijd enorm op haar verjaardag en heeft standaard een lach van oor tot oor als ze alles ziet.’ Dat is niet alleen fijn voor Ceylin, maar ook Wendy. ‘Ik ben heel creatief, maar als dit er niet zou zijn, zou het écht een uitdaging zijn om alles te kunnen kopen om haar verjaardag te kunnen vieren.’
‘Ceylin straalt altijd enorm op haar verjaardag en heeft standaard een lach van oor tot oor als ze alles ziet’
Armoede is niet te zien
Heel veel kinderen in Nederland leven in armoede en dat worden er steeds meer. ‘Ik zie zelf ook om me heen dat steeds meer mensen het financieel moeilijk hebben. Ook mensen waarvan ik het niet had verwacht. Iemand kan er nog zo mooi uitzien, zich goed kleden en make-up op hebben, maar toch niet de financiële middelen hebben om de verjaardag van haar zoon of dochter te vieren. Je ziet het niet, weet het niet. Pas als je met iemand in gesprek gaat, kom je erachter.’